نویسنده: محمد طالبیان




 
آغاز یک تحول

رویاهای دست نیافتنی

داستان Brink در رابطه با شهری به نام The Ark است. شهری که روی آب ساخته شده و قرار بوده نمادی از یک اجتماع عالی باشد. اما همچون دیگر شهرهایی که قرار بوده روزی به دور از کثیفی ها و درگیری ها، به یک آرمان شهر تبدیل شوند؛ Ark نیز دوام نیاورده و دچار یک سری جنگ داخلی شده است. در ابتدا سازندگان Ark این شهر را برای جمعیتی در حدود 5000 نفر طراحی کرده بودند اما مردم عادی علاقه ای به زندگی در آن نشان نداده و مسئولین شهر نیز سرمایه های خود را در خطر می بینند. به همین خاطر دست به تبلیغات گسترده زده و تلاش می کنند ظرفیت شهر را به هر روشی که می توان به حد نصاب رسانده و سرمایه های خود را نجات دهند. همین رفتارهای غیر اصولی باعث می شود به جای5هزار نفر چیزی نزدیک به 50هزار نفر از مردم سراسر دنیا به Ark وارد شده و باعث شوند منابع اولیه ای چون برق، آب و... به خطر افتاده و روزبه روز کمبود آن ها بیشتر احساس شود. هم چون دیگر اجتماع های موجود، مردم با دیدن چنین وضعیتی تصمیم به فرار از Ark می گیرند؛ اما ارتباط این شهر ساخته شده بر آب با دنیای خارج قطع شده و هیچ راه فراری وجود ندارد. در این میان نیروهای امنیتی Ark وارد کار می شوند تا بتوانند امنیت را بازگردانند؛ اما با نیروهای خودجوش مردمی روبرو می شوند که تحت عنوان مقاومت سعی در سرنگونی مدیریت کنونی موجود بر شهر و به دست آوردن کنترل آن دارند. درگیری که بازیباز می تواند در نقش هرکدام از دو جبهه ی موجود در آن شرکت کرده و نتیجه جنگ را به نفع خود رقم بزند. این در حالی است که هر کدام از نیروهای امنیتی و مقاومت یک خط داستانی جداگانه دارند که بازیباز با به پایان رساندن هرکدام می تواند تغییر جهت داده و وارد جبهه دیگر شود. در این زمان خط داستانی بازی تغییر کرده و در اصل بخش دیگری از ماجرا را روایت می کند که به حالت نخست کاملاً متفاوت بوده و تجربه جدیدی را برای بازیباز رقم می زند. نکته قابل توجه در مورد داستان بازی این است که بازیباز می تواند این خط داستانی را هم به صورت تک نفره و هم به صورت چند نفره و به همراه 7 بازیباز دیگر نیز دنبال کند که از دیگر ارزش های Brink به شمار می رود. مساله ای که به طور کلی در دیگر بازی های SD به هیچ وجه وجود نداشته؛ اما با توجه به توضیحاتی که پیش تر ارایه شد در این عنوان وجود دارد تا بتوانند مخاطبانی که به دنبال خط داستانی هستند را نیز به سمت Brink جذب کنند.

جدی اما کارتونی

یکی از بخش های اصلی و با جزییات بازی مربوط به خلق شخصیت بازیباز است که در آن گزینه های بسیاری برای به وجود آوردن یک شخصیت منحصر به فرد در اختیار بازیباز قرار خواهد گرفت. به جز انتخاب گروه که بر ظاهر کلی و نوع بعضی از لباس ها تأثیر می گذارد. بازیباز می تواند از میان 3 نوع حالت موجود برای بدن شخصیت خود یکی را انتخاب کند. به طور مثال نوع لاغر به طور مستقیم بر گیم پلی تأثیر گذاشته و سرعت، قدرت مانور و به طور کلی چالاکی بیشتری را در اختیار بازیباز قرار می دهد، نوع تنومند از سرعت کم تری برخوردار است؛ اما در مقابل گلوله و انفجارها مقاومت بیشتری از خود نشان می دهد. در کنار این دو حالت نوع متوسط نیز وجود دارد که عملکردی بین این دو را به نمایش می گذارد. پس از این انتخاب بازیباز می تواند لباس های بخش های مختلف بدن را انتخاب کرده و روی هر کدام تغییرهایی از جمله طرح و رنگ ایجاد کند. البته در صورت انتخاب بازیباز شخصیت مورد نظر می تواند پیراهن نیز به تن نکرده و به جای آن خالکوبی های مختلفی داشته باشد. همچنین یک سری طرح رنگی برای صورت شخصیت موجود است که باعث ایجاد تفاوت بیشتری بین شخصیت ها می شود. در همین رابطه تایید شده که در نسخه PC بازیبازهای مختلف برای متمایز کردن اعضای تیم خود می توانند از یک سری طرح صورت و خالکوبی مخصوص به خود استفاده کنند که به نوعی برای هر تیم حالت انحصاری داشته و جزو شخصی سازی هایی به حساب می آید که در بازی به وجود نیامده و نیازمند ایجاد تغییر در فایل های اجرایی بازی است. جالب است بدانید حتی جنس لباس های استفاده شده برای هر شخصیت بر قدرت و کارایی او تأثیر مستقیمی داشته و بازیبازها می توانند با خرج کردن تجربه و دیگر مواردی که در طول هر بازی به دست می آورند از لباس های جدیدتری استفاده کنند. این سیستم جذاب اما ساده باعث شده در نمایش های بازی صورت و ظاهر تکراری نبینیم، مساله ای که در یک شوتر چندنفره کاملاً به چشم آمده و از جمله نکات متمایزکننده آن محسوب می شود.

جذاب متعادل و متنوع

در ابتدای هر مسابقه بازیبازها می توانند از میان چهار کلاس موجود در بازی که در ادامه به آن ها می پردازیم یکی را انتخاب کرده و بازی را شروع کنند. همچنین این قابلیت وجود دارد که در میان بازی با استفاده از Command Postهای موجود در هر نقشه که بعضی از آن ها باید به تعلق یکی از دو گروه درآیند، کلاس خود را در میانه بازی عوض کرده و حتی از میان 3 نوع ترکیب اسلحه موجود یکی را انتخاب کنند. البته این ترکیب اسلحه نیز بایستی قبل از بازی تعیین شود تا بازیباز بتواند از هر کدام استفاده مناسبی کند. مساله قابل توجه مربوط به قابلیت های خریداری شده است که با تغییر کلاس به یکباره تغییر کرده و در اختیار بازیباز قرار می گیرند. این روش در طول بازی باعث می شود هر بازیباز در هر قسمتی از بازی توانا به انجام مأموریت های اصلی مختلف شده و مقدار بیشتری تجربه کسب کند.
البته لازم به ذکر است که تمامی اسلحه های موجود در بازی نیز قابل تغییر بوده و بازیباز می تواند با خرید موارد اضافه برای آن ها از اسلحه های بهتری در طول بازی بهره ببرد. یکی از نکاتی که سازندگان بازی نیز به آن پرداخته اند این است که در تئوری شاید بعضی از بازیبازها انتخاب یک کلاس مانند Medic مدام پیش رفته و سلامتی خود را بازگردانند؛ اما تیم سازنده بازی در این رابطه توضیح داده که با به کارگیری المان های مورد نیاز سعی شده تا از این گونه فعالیت ها جلوگیری شود. به طور مثال تیمی که همگی Medic باشند با کمبود گلوله روبرو می شوند. موردی که تنها توسط کلاس سرباز فراهم می آید یا اگر به میدان مین برسند، به هیچ وجه باخبر نشده و از پا در می آیند. این سیستم های مختلف به کار رفته در بازی باعث شده به صورت خودکار همه بازیبازها تمایل به انتخاب کلاس های مختلف داشته باشند تا بتوانند در بازی پیشرفت کرده و آن را به پایان برسانند.
* Solider
سرباز اولین کلاس این بازی است که به طور کلی بیشتر مورد استقبال بازیبازها قرار خواهد گرفت. این کلاس می تواند به دیگر بازیبازها گلوله و از یک سری بسته انفجاری نیز سود می برد که در مواردی می توانند راه دیگر بازیبازها را باز کرده یا تعداد زیادی از دشمن ها را از بین ببرند. طبق اطلاعاتی که به دست آمده سربازها درجه های بالا می توانند میدان مین پدید آورند. بسته های گلوله سربازها پس از مدتی به پایان رسیده؛ اما می توانند با مراجعه به Command Postهای موجود در هر نقشه از این بسته ها استفاده کنند.
* Engineer
کلاس دوم مهندس است که به نوعی نقش کلاسیک خود در دیگر عناوین را ایفا می کند. بازیبازهایی که این کلاس را انتخاب می کنند. می توانند دستگاه های مختلف موجود در هر نقشه و البته اسلحه های هم تیمی های خود را تعمیر کنند. از جمله قابلیت های جالب این کلاس می توان به قرار دادن مسلسل های خودکار در هر نقطه از نقشه اشاره کرد که نه تنها بار حملات دشمن را خنثی می کند؛ بلکه با از پا درآوردن هر دشمن مقداری تجربه نیز به بازیبازی که آن را قرار داده، تعلق می گیرد.
* Medic
کلاس پزشک در Brink این قابلیت را دارد که در کنار برگرداندن سلامتی خود، با دادن سرنگ های خاصی به هم تیمی هایش، سلامتی آن ها را بازگرداند. البته زمانی که بازیبازی از پا در می آید به حالت نیمه جان وارد می شود که در کنار منتظر ماندن برای بسته سلامتی این قابلیت را دارد که بازگشت به چک پوینت قبلی را نیز انتخاب کند. یکی از قابلیت های کلاس سرباز این است که در حالت نیمه جان نیز می تواند دشمنان را با کلت از پا درآورد.
* Operative
بازیبازهایی که کلاس عملیاتی را انتخاب می کنند شاید در نگاه اول از قابلیت های تهاجمی و پشتیبانی کمتری برخوردار باشند؛ اما توانا به انجام کارهایی هستند که تاثیر به سزایی بر گیم پلی بازی می گذارد. این کلاس قابلیت هک کردن دستگاه های دشمن مانند مسلسل های خودکار و از بین بردن آن ها را دارد و در کنار آن می تواند از دشمن های نیمه جان بازجویی کرده و اطلاعات بسیاری را در رابطه با تیم حریف به دست آورد. جالب است بدانید بازیبازهای نیمه جانی که مورد بازجویی قرار می گیرند قابلیت بازگشت به چک پوینت قبلی را از دست داده و نمی تواند هیچ مقاومتی نشان دهند.

حرکات هوشمند

در اولین نمایش های بازی بیشتر منتقدها و بازیبازها این عنوان را ترکیبی از شوترهای چندنفره و Mirror's Edge (ساخته DICE) می دانستند. دلیل این شباهت چیزی نیست جز مکانیکی به نام SMART که باعث شده شعاع حرکتی بازیباز در Brink با دیگر عناوین اول شخص کاملاً متفاوت بوده و آزادی عمل بیشتری برای بازیباز فراهم باشد. برای اجرای این مکانیک تنها کافی است کلید SMART که در حالت عادی برای دویدن استفاده می شود را گرفته و سپس به سمت بخش های مختلف موجود در هر مرحله حرکت کنید تا بتوانید از این بخش های ویژه بگذرید. به طور مثال اگر دیواری روبروی بازیباز قرار داشته باشد وی با نگه داشتن کلید SMART می تواند با انجام یک حرکت از این دیوار بالا رفته و به سمت مخالف دسترسی یابد. این حرکت ها عموماً شبیه به ورزش پارکور بوده و عملاً باعث شده اند، حرکات بازیبازها بر خلاف دیگر عناوین شوتر کاملاً طبیعی بوده و انعطاف پذیری فوق العاده ای داشته باشد. اگر زمانی که این کلید را نگه داشته اید به سمت یک سنگر حرکت کرده و کلید نشستن را فشار دهید با یک انیمیشن فوق العاده روبرو می شوید که در ادامه با سنگرگیری مناسبی همراه است. در همین حالت بازیباز می تواند با استفاده از Lean که در نسخه های کنسولی نیز وجود دارد از کنار سنگر نشانه گیری کرده و دشمن ها را از پا درآورد. البته این سیستم رابطه مستقیمی با وضعیت شخصیت بازیباز دارد. به طور مثال شخصیت هایی با بدن بزرگ از قابلیت های کمتری در این زمینه برخوردار بوده و حرکت های شان تنها به پرش و سنگرگیری خلاصه می شود؛ اما شخصیت هایی با بدن متوسط و کوچک، می توانند از دیوار و موانع دیگر نیز بالاتر رفته و به بخش های جانبی نقشه بازی دسترسی پیدا کنند.

قدیمی اما همچنان زیبا

تیم سازنده بازی برای ساخت عنوان قبلی خود در این نسل از موتور گرافیکی id یعنی id Tech 4 بهره برد که برای ساخت بازی هایی چون Doom 3 و Quake 4 نیز از آن استفاده شده بود. برای ساخت Enemy Territory تیم گرافیکی SD این موتور گرافیکی را در زمینه های مختلف ارتفا داده و جلوه بصری مناسبی را در کنار وسعت بالای نقشه ها به وجود آورد. این استدیو برای ساخت Brink نیز از همین موتور گرافیکی استفاده کرده و باز هم با ارتقای آن توانسته عنوان قابل قبولی را ارایه دهد. طبق نمایش های بازی در نمایشگاه های مختلف از جمله E3 و Gamescom نظر بیشتر مخاطبین و منتقدها به سمت این عنوان جلب شده است. استفاده از بافت ها و تکنیک های گرافیکی روز باعث شده Brink از نظر دیداری به یکی از منحصر به فردترین عناوین موجود تبدیل شود. البته موضوعی که مدتی پس از اولین نمایش بازی به وجود آمد، شباهت بازی به سبک گرافیکی Killzone2 بود که در ادامه و با نمایش دیگر بخش های بازی مشخص شد این شباهت تنها مربوط به یکی از نقشه های بازی بوده است. یکی دیگر از مسایل قابل ذکر بازی در زمینه گرافیک مربوط به طراحی شخصیت ها است. برخلاف دیگر بخش های بازی که گرایشی کاملاً واقع گرایانه دارند، در این زمینه شاهد سبک هنری خاصی هستیم که باعث شده شخصیت ها، جلوه ای اغراق شده به خود گرفته و حالتی کارتونی داشته باشند. این اغراق نه تنها در مورد صورت شخصیت ها، بلکه در طراحی بدن آن ها نیز صدق می کند و باعث شده بازی از این لحاظ حالتی کاملاً متفاوت به خود بگیرد.
صداگذاری دقیق و کامل بازی نیز برای عنوانی در این سبک، جای تقدیر دارد. استفاده از 40 صدای مختلف برای اسلحه های موجود در بازی، در کنار استفاده از صداپیشگان حرفه ای برای شخصیت های مختلف موجود در بخش داستانی از جمله مواردی است که شاید چندان در کانون توجه قرار نداشته باشد؛ اما مطمئناً همگی باعث می شوند سطح کیفی این عنوان بالا رفته و تبدیل به یکی از بازی های خوب سال 2011 شود. باید دید SD این بار هم می تواند عنوان قابل قبول را در سبک شوترهای چندنفره ارایه کند یا خیر!؟ پرسشی که زمان به آن پاسخ خواهد داد.
منبع: نشریه بازی رایانه، شماره 40.